Nadczynność tarczycy - leczenie, objawy, przyczyny

Nadczynność tarczycy to dosyć popularna choroba w Polsce, na którą choruje około 1-2% osób, najczęściej kobiety w wieku dorosłym (ok. 20-40 lat). Polega na tym, że tarczyca produkuje za dużo hormonów – więcej, niż potrzebuje organizm do prawidłowego działania. Zachorowanie na nadczynność tarczycy jest uwarunkowane wieloma czynnikami. W Polsce rośnie świadomość tego, że istnieją takie choroby, więc po zauważeniu objawów – trzeba jak najszybciej zgłosić się do lekarza, żeby zahamować rozwój choroby.

1. Czym jest nadczynność tarczycy?

Tarczyca, a właściwie gruczoł tarczycowy, położony jest w dolnym odcinku szyi. Odpowiada za wytwarzanie hormonów, które odpowiedzialne są za przemianę materii w tkankach oraz narządach organizmu. Wytwarzają takie hormony jak T3, T4 i kalcytoninę. Za pracę tarczycy odpowiada TSH, które jest produkowane w przysadce mózgowej. Kiedy produkuje tych hormonów za dużo – można mówić o nadczynności tarczycy. Najczęściej chorują na nią kobiety, w wieku około 20-40 lat. Uwarunkowania do choroby tarczycy są różne. Może być spowodowana silnym urazem, chorobą zakaźną, ale także guzkami czy chorobą Gravesa i Basedowa.

2. Objawy

Do najgłówniejszego objawu choroby tarczycy, zwanej nadczynnością, zaliczyć można chudnięcie. W tym przypadku jest to kompletne przeciwieństwo choroby niedoczynności tarczycy. Oprócz tego u chorego można zaobserwować problemy z drżeniem rąk, czerwienienie się poszczególnych miejsc ciała, ale chory czuje także kołatanie serca i ma większą skłonność do biegunek. Ponadto, dochodzi do rozregulowania cyklu miesiączkowego u kobiet. Często osoby, które mają problemy z tarczycą, muszą radzić sobie z problemami ze snem, a także uczuciami gorąca i wzmożoną potliwością.

3. Rozpoznanie

Odbywa się poprzez badania z krwi, w której stwierdza się, jak wyglądają poziomy poszczególnych hormonów. Niekiedy potrzebne może okazać się USG. Czasami konieczne jest również zbadanie immunoglobulin przytarczycowych we krwi anty- : anty-TG lub anty-TPO.

4. Leczenie

Proces leczenia w tym przypadku jest nieco bardziej skomplikowany, ponieważ chory, który planuje wyleczyć problem nadczynności tarczycy, musi odizolować się od wszelkiego stresu. Musi mieć spokój i dobre warunki do zdrowienia, aby wyeliminować wszystkie sytuacje stresowe, które mogłyby znacznie opóźnić proces zdrowienia lub kompletnie go uniemożliwić. W tym przypadku stosuje się również leki, a także, ewentualnie, jod promieniotwórczy. Niekiedy koniecznie będą również operacje. Wszystko zależy od uwarunkowań osoby chorej.

5. Profilaktyka w nadczynności tarczycy

Posiadanie tej choroby jest w różny sposób uwarunkowane. Można nie dopuścić do jej rozwinięcia, unikając silnie stresujących sytuacji. Przede wszystkim najważniejsza zawsze będzie profilaktyka, która poleca spożywanie jodu w dużych ilościach. Należy również odstawić takie używki jak papierosy, które pogłębiają chorobę nadczynności tarczycy.

6. Nadczynność, a dieta

Nie ma jasnych badań, które stwierdziłyby, że konkretnych elementów pożywienia nie wolno, a niektóre trzeba jeść. Poleca się spożywanie dużej ilości ryb, które bogate są w jod, a także dużej ilości warzyw, owoców i produktów z wysoką zawartością białka.

Jeśli zauważyliśmy u siebie kilka z tych objawów, które zostały wymienione w artykule – warto skonsultować się z lekarzem. Artykuł ma również na celu charakter informacyjny i bez konsultacji z lekarzem ciężko jednoznacznie stwierdzić zachorowanie. Warto również pamiętać, że wszelkie etapy leczenia powinny być prowadzone przez lekarza.