Choroba Hashimoto - czym jest, jakie są objawy i jak ją leczyć?

Tarczyca to jeden z gruczołów, który reguluje pracę niemalże całego organizmu. Kiedy nasza tarczyca zaczyna szwankować – wpływy jej zaburzeń widać dosłownie wszędzie. Serce pracuje nieregularnie, jajniki są prawie do wymiany i może to skutkować nieregularnością miesiączek. Skóra jest sucha, włosy wypadają. Nie wspominamy o tym, co boli większość kobiet, które chorują - trudniej utrzymać jest poprawną wagę, a hormony tak szaleją, że momentalnie przybieramy na wadze. Choroba o której mówimy to Hashimoto. Atakuje najczęściej kobiet po 45. roku życia i jeśli ktokolwiek wcześniej już na to w naszej rodzinie chorował, to istnieje spora szansa, że i nam się nie upiecze. Jeśli jednak nie zachorujemy do około 70. roku życia – dobra wiadomość jest taka, że już raczej nie ma szans na to, żeby się to zmieniło. Coraz częściej słyszymy o tej chorobie, ale właściwie ile o niej wiemy?

1. Czym jest Hashimoto?

To choroba o podłożu autoimmunologicznym, która bardzo mocno wiąże się z układem odpornościowym. W większości do problemów na tej płaszczyźnie prowadzą geny, ale również przewlekły stres. Niestety, nadal nie do końca znana jest przyczyna choroby – po prostu w pewnym momencie tworzy się przewlekły stan zapalny, który powoli tę tarczycę „zjada”. To nasze własne komórki odpornościowe postanowiły się sprzysięgać przeciwko nam i z jakiegoś powodu tarczyca staje się ich celem, który chcą za wszelką cenę wyeliminować.
Na początku w ogóle nie wiadomo, że coś jest nie tak. Choroba rozwija się powoli, jest utajona i nie daje nam żadnych objawów – aż do momentu, kiedy tarczyca jest już tak wyniszczona, a ilość produkowanych hormonów tak mała, że zaczynamy odczuwać to bardzo mocno na swoim zdrowiu.

Sprawdź także: czym jest endometrioza?

2. Objawy choroby Hashimoto

Przeważnie do zdiagnozowania choroby dochodzi przypadkiem – chora postanowiła znaleźć powód np. zawrotów głowy lub problemów z zajściem w ciążę. Ostatecznie okazywało się, że powodem nie jest wzmożony wysiłek czy problemy z płodnością jako taką, ale właśnie choroba Hashimoto. Lista dolegliwości przy tym zapaleniu jest dosyć obszerna. Zaliczyć można do nich:

• bóle i zawroty głowy
• problemy z zajściem w ciążę i wczesne poronienia
• nieregularne miesiączki, o mniejszej obfitości
• problemy z pracą serca – nieregularny rytm
• bóle mięśni i stawów
• problemy z oddychaniem
• ciągła senność
• spadek koncentracji i witalności
• przybieranie na wadze
• mniejsza tolerancja na zimno

Brzmi znajomo? To również objawy niedoczynności tarczycy, z którą choroba Hashimoto ma wiele wspólnego.

3. Rozpoznanie

Pierwszym krokiem lekarza, który podejrzewa u nas tę chorobę będzie zbadanie szyi. Często właśnie to badanie może naprowadzić lekarza na przyczynę naszego złego samopoczucia. Tarczyca przy Hashimoto bardzo szybko się zmniejsza i jeśli lekarzowi w badaniu palpacyjnym gruczoł wydaje się mały – eureka. Kolejnym krokiem będzie wykonanie przez nas badań z krwi, aby sprawdzić poziom hormonu tarczycowego. Warto upierać się o poszerzone badania krwi – wraz z wolnymi hormonami tarczycowymi i przeciwciałami tarczycowymi, a jednocześnie o skierowanie na USG, by sprawdzić wielkość tarczycy i czy nie pojawiają się guzki.

Sprawdź także: chroniczne zmęczenie

4. Leczenie choroby Hashimoto

Okazało się, że to jest właśnie ta choroba? Lekarz zapewne skieruje nas na leczenie. Na początku mogą być to leki przeciwzapalne, a później łykanie hormonu tarczycowego. Lek jest przeważnie dobrze tolerowany przez organizm i odpowiednia dawka może zdziałać cuda. Chory będzie również w końcu funkcjonował w pewni normalnie. Leczenie jednak potrwa już o końca życia i w miarę, kiedy organ będzie się pomniejszał – dawka będzie zwiększana. Dlatego ważne jest, aby badania z krwi odbywały się co 3-6 miesięcy, by sprawdzić jak wygląda poziom tyroksyny we krwi.
W przypadku niepoddania się leczeniu czekają na nas dużo poważniejsze kłopoty m.in. kardiologiczne, natury psychicznej, a także znaczny przyrost masy.

5. Choroba Hashimoto, a dieta

Dieta jest niesamowicie ważna podczas tej choroby i nie ma co się czarować. Znacznie wzmacnia działanie leku, jeśli tylko jej przestrzegamy. Bardzo ważne jest, aby w diecie znajdowały się produkty, które mają goitrogeny. Warto jeść produkty, które bogate są w błonnik – w dużej ilości m.in. buraki, jabłka czy awokado. Równie ważne okazuje się białko np. jajka czy nabiał (najlepiej bez laktozy, ponieważ przy Hashimoto często pokazuje się nietolerancja dla laktozy).
Bataty, brukselka, jarmuż czy truskawki i brzoskwinie – to właśnie goitrogeny, o których mówiliśmy.
Nie ma też co się bać węglowodanów – ale tylko tych dobrej jakości m.in. soczewica czy warzywa i owoce w kosmicznych ilościach. Nie ma także przeciwwskazań w spożywaniu ryb. Mięso – opcjonalnie (ale generalnie my polecamy je ograniczać, o czym pisaliśmy tutaj).

A czego powinniśmy unikać? Kawy, alkoholu, soi, gotowych wędlin, mówi się również że glutenu (ale brak na to odpowiednich badań, więc nie dajmy się zwariować), herbaty, orzechów, kukurydzy i ryżu, pomidorów i papryki.